Zabawy z chomikiem

Dlaczego dzieci kochają chomiki. Sądzę, że wynika to zachowania chomika, który tak jak dzieci uwielbia zabawy, wspinaczki, wędrówki no norkach. Ten mały gryzoń daje się oswoić. Decydujące znaczenie ma zapach. Między palcami rozcieramy trochę wilgotnej wyściółki i podkładamy palec pod nos chomika. Można na zachętę trzymać w palcach smakołyk, jeśli obawiamy się jego reakcji. Musimy być cierpliwy, gdyż po paru takich próbach chomik sam wskoczy nam na rękę.

 

Autor Original uploader was Jpbarrass at en.wikipedia

Przekupstwo zawsze idealnie działa. Można zacząć delikatnie go głaskać drugą ręką nie przerywając karmienia. Jak łapiemy chomika opisywałem w innych artykule na portalu zoologicznym. Jest zasada, że nie wolno nieoczekiwanie chwytać go od góry. Tak robią drapieżne ptaki. Zdezorientowany chomik rzuca się na grzbiet i próbuje ugryźć. 

Musimy wyczuć odpowiedni moment. Nie wolno łapać chomika, kiedy nastawiony jest bojowo ucieka i warczy. Jak gryzoń jest spokojny możemy delikatnie ująć go od góry dwiema stulonymi dłońmi i podnieść. Nie wolno mocno ściskać. Jeśli chomik ucieknie z klatki dobrym pomysłem na jego złapanie będzie rulon z papieru o odpowiedniej średnicy. Zwykle przestraszony chomik skorzysta z okazji, aby schować się w takiej norce.

Jeżeli zdarzy się sytuacja, że was ulubieniec będzie miał gorszy dzień i chwyci was ząbkami za palec to nie wolno gwałtownie go strącać. Jest to nasz odruch obronny, przez który życie straciło wiele chomików. Musimy zachować spokój i szybko postawić gryzonia w klatce lub innym twardym podłożu. Chomik czując grunt pod nogami sam puszcza palec. Niestety, takie nieporozumienia czasami się zdarzają. Nie burzy to naszych relacji z pupilem. Ja bawić się z chomikiem? Fajnym pomysłem jest drzewko lub choinka z przysmakami zbudowana z korzenia. Huśtawki ćwiczące równowagę są do nabycia w sklepie zoologicznym tak samo jak kołowrotki chyba najbardziej zanana zabawka ćwicząca kondycję.

Nie jesteśmy ograniczeni i nasze pomysły mogą być różne. Możemy budować piramidy ze schodkami oraz zjeżdżalnie oraz karuzeli, drabinki, mostki. Do nabycia są gotowe tunele z przezroczystych rur, które łatwo montować i skręcać Możemy zmontować całe coloradio dla chomików i patrzeć jak wspaniale się bawią. Jest to ogromna frajda popatrzeć jak zwinne są to zwierzątka. Chomik nigdy nie przejdzie obojętnie obok nowej zabawki. Nasze własne pomysły będą docenione a zabawki wykorzystane. Pamiętajmy tylko o jednej zasadzie. Konstrukcje powinny być stabilne i mocne. 

Nie chcemy przecież, aby nasz pupil zrobił sobie krzywdę. Sam chomik i domek w klatce to stanowczo za mało. Prawdziwa frajda to Colorado dla naszego wysportowanego pupila. Więcej na portalu zoologicznym.

Piotr

Myszki Japońskie

Mysz domowa to gatunek gryzonia z rodziny myszowatych. Jest gatunkiem synantropijnym, który prawdopodobnie pochodzi od myszy zamieszkującej stepy i tereny półpustynne od północnej Afryki, poprzez południowo-wschodnią część Europy aż po Wyspy Japońskie. Myszy były i nadal są uznawane za szkodnika. Myszy nie gromadzą zapasów tak jak chomik. Łatwo też przystosowują się do różnego rodzaju pokarmu roślinnego i zwierzęcego. Potrafią też znosić bardzo trudne warunki bytowania i niskie temperatury. Znoszą upały oraz temperatury niewzrastające powyżej 0 °C.

Autor NOZO Wikimeda Commons

Myszy są tam gdzie człowiek, nic więc dziwnego, że nawiązał z nimi bliższe relacje. W warunkach hodowlanych żyją około 1,5 roku. Mysz domowa, szczególnie postać albinotyczna jest chętnie hodowana. Obecnie myszy hodowlane posiadają rodowody. To właśnie Japończycy traktowali swoje myszy jak zwierzątko domowe i hodowali wiele ciekawych odmian białych i innych kolorach jak czarny, czekoladowy. Dopiero w 1800 roku myszy trafiły do Europy jak zwykle największe zainteresowanie zdobyły w Wielkiej Brytanii. Powstało nawet stowarzyszenie National Mouse Club i pierwsze wystawy myszy. Obecnie są też hodowle w Polsce.

Myszki Japońskie są chętnie kupowane, gdyż są dla nas egzotyczne i ładnie wyglądają. Są też zwierzątkiem naprawdę przez wiele pokoleń zaprzyjaźnione z człowiekiem. Najlepiej czują się jednak w stadzie liczącym więcej niż dwie sztuki. Jest również ciekawiej, gdyż myszki razem ze sobą się bawią oraz śpią w zwartej gromadzie. Jeśli planujemy hodowlę to potrzebny będzie jeden samczyk z pozostałymi samiczkami. Natomiast, jeśli tego nie planujemy zaleca się grupę samców. Dlatego kupując myszki należy zadbać, aby prawidłowo dobrać grupę. Dzięki temu nie będziemy mieć dodatkowych problemów.

Im większą kupimy klatkę tym lepiej. Może to być także duże terrarium. Myszki potrafią się wspinać i chodzi o to, aby nie uciekły nam z pomieszczenia. Klatka powinna mieć wąsko rozstawione szczebelki ułatwiające wspinaczki. Na spodzie rozsypujemy trociny, które trzeba wymieniać raz na parę dni. Kiedy to zrobić zorientujemy się po zapachu. Wystrój klatki i zabawki podobnie jak dla chomika. Kołowrotek pomaga się wybiegać, drabinki, korytarze, tunele, huśtawki wszystkie te elementy pozwalają się im bawić. Bez zabawek jest smutno myszkom oraz nic specjalnego się nie dzieje. To jak kupić telewizor bez stacji nadawczych. 

Myszy muszą się wyszaleć w gonitwach i chować w kryjówkach, ćwiczyć i wspinać się. Korzystnie wpływa to też na ich zdrowie i psychikę. Bardzo ważnym elementem jest domek, czyli taka mysia norka. Tam razem wszystkie skulone będą spały. Instalujemy poidełko na wodę i stawiamy miseczkę z jedzeniem. W sklepach zoologicznych jest dosłownie wszystko, czego potrzebujemy. W menu jest pokarm suchy i mokry ziarna i owoce, marchewka, jabłko. Nie wolno podawać sałaty i kapusty, która powoduje wzdęcia. Jest to niebezpieczne i niezalecane. Mając myszki japońskie nie można się nudzić. Więcej na portalu o zoologii.

Piotr

Szynszyla mała

Szynszyla to popularny gryzoń często trzymany w domu tak jak chomik. Wcześniej zanim został udomowiony jego piękne futerko było obiektem zainteresowania wielu dam. Futro ze skóry szynszyli było bardzo drogie. Było przez blisko 200 lat tępione oraz hodowane jedynie dla futra. Na szczęście naturalne futra nie są w modzie. Szynszyla mała jest obecnie zaliczana przez International Union for Conservation of Nature (IUCN) do gatunków krytycznie zagrożonych na wolności. Obecnie żyje jedynie w paru koloniach w chilijskim rezerwacie narodowym w prowincji Choapa. Jest to gatunek krytycznie zagrożony.

 

Jeune Chinchilla lanigera sauvage.

Indianie zawsze z szynszyli wykonywali okrycia na ciało. Niestety na futerka z szynszyli zwrócili uwagę Europejczycy. Opisywali to zwierzątko, jako podobne do wiewiórki o cudownie miękkim futerku. W 1782 roku, jako pierwszy badacz szynszylę opisał w swojej Historii natury w Chile chilijski jezuita i naturalista Juan Ignacio Molina. Kolejnym solidnym opisem gatunku była wydana w 1846 roku słynna praca Georgea Waterhouse'a Historia naturalna ssaków. Na wolności spotykane są dwa gatunki lanigera oraz górska chinchila chinchila. Nazwę chinchila można przetłumaczyć, jako chin „cichy” sinchi „odważny” Zwierzątko jest ciche silne i małe.

Szynszyla mała ma wielkość niedużego królika. Okazy żyjące na wolności są wyraźnie mniejsze od znanych z warunków hodowlanych. U szynszyli zaznacza się dymorfizm płciowy w rozmiarach ciała zwierząt – samice są nieznacznie większe od samców. Wszystkie domowe szynszyle są potomkami gromadki sprowadzonej przez Chapmana do USA. Łatwość adaptacji spowodowała powstanie licznych hodowli na całym świecie.

Szynszyle małe wiodą życie na otwartej przestrzeni, w szczelinach skalnych, grotach, małych przedsionkach tworzących się w usypiskach kamieni. Prowadzą nocny tryb życia. Są bardzo rodzinne i opiekuńcze. Matki często podsuwają swym pociechom kawałki pożywienia. Kiedy widzą zagrożenie stroszą sierść, szczerzą zęby i stają w obronie młodych. W niewoli mogą przeciwnika polać moczem. Zęby szynszyla rosną przez całe życie zwierzęcia. Siekacze rosną o 5–7,5 cm rocznie.

C. lanigera ma obfite, długie na około 10–13 cm wibrysy. Ogon jest długi porośnięty szorstką sierścią o włosie krótszym u nasady ogona a dłuższym przy jego końcu. Samice C. lanigera mają dwie pary sutków na piersiach, zaś samice udomowione mają także jeszcze jedną parę zlokalizowaną w pachwinie. Pazury szynszyli są krótkie. Sierść jest bardzo gęsta, bowiem rośnie w pęczkach po 50–75 włosów z jednego mieszka włosowego i jest niesamowicie miękka i delikatna oraz miła w dotyku. Uszy szynszyla są duże osiągają 45–48 mm. Ciemnożółta barwa uzębienia jest traktowana, jako oznaka zdrowia zwierząt.

Szynszyle czyszczą sierść kąpiąc się w piasku. W tym celu pozostawiają w okolicy wejścia do nory koło o promieniu około 40 cm, który służy za wannę do kąpieli. Długość życia gryzoni na wolności dochodzi do 6 lat, w niewoli okres życia jest znacznie dłuższy. W skład jego menu wchodzą części około 24 gatunków roślin: krzewów, traw, ziół, sukulentów i nasion. Szynszyle chętnie wybierają pożywienie bogate we włókna, a z małą zawartością ligniny. Jest to zwierzątko stadne i zajmuje duże obszary. Szynszyle budują swoje nory w pobliżu skał. Główny korytarz wiedzie od wejścia do obszernej komory pełniącej funkcję sypialni. Temperatura otoczenia powinna się kształtować 17–25 °C, przy wilgotności powietrza poniżej 50%. Klatka.

 

Małe stada powinny mieć przestrzeń (np. klatka, terrarium, kombinacja akwarium i klatki) o wymiarach nie mniejszych niż: długość 1 m, wysokość 0,5 m. Klatka powinna być wyposażona w półki i mieć podwieszone tekturowe tuby o średnicy 10-13 cm Poidło na wodę – najlepiej kulkowe, twarde i umocowane na zewnątrz klatki. Szynszyla pije około 25–50 ml wody na dobę. Specjalistyczne pokarmy można nabyć w sklepach zoologicznych; podawane w stabilnej raczej porcelanowej miseczce na karmę. Potrzebny też będzie piasek do kąpieli i zabawki tak jak dla chomika tylko dostosowane do szynszyli oraz gałązki do gryzienia. Więcej na portalu zoologicznym.

 

Piotr

Chomik mowa ciała

Ze zwierzętami nie da się porozmawiać tak jak z drugim człowiekiem. Nawet te udomowione zachowują własny język, który jest taką pantomimą inaczej mową ciała. Inny osobnik tego samego gatunku szybko odczytuje tą mowę. My ludzie musimy się jej na nowo nauczyć. Wraz z rozwojem mowy i cywilizacji zupełnie zatraciliśmy kontakt z naturą a nasze kontakty z nimi ograniczają się do wizyt w ogrodzie zoologicznym lub sklepie zoologicznym. Jeśli ktoś ma zwierzątko w domu może nawiązać zupełnie inny kontakt ze swoim pupilem i go zrozumieć dzięki jego mowie ciała i wydawanych dźwiękach.

cdrussorusso - Russian Dwarf Hamster in the Garden Wikimedia Commons

Chomik to samotnik i rzadko spotyka się z osobnikami własnego gatunku przede wszystkim broni własnego terytorium od jego wielkości i zasobności w pożywienie zależy jego życie. Zwierzęta żyjące w stadzie mają znacznie bogatszy język od chomika, gdyż bardzo często muszą się ze sobą komunikować i rozumieć. Bez porozumienia działanie w grupie jest niemożliwe. Stada wilków opanowały formę komunikacji do perfekcji i w trakcie polowania każdy wilk ma przydzielone inne zadanie. Gdy połączymy te wszystkie zadania razem buduje się dość skomplikowana strategia, która może się zmieniać po komendach głosowych wydawanych przez przywódcę stada.

Chomik też ma swoje zachowania, które po wielu obserwacjach zachowania dają się odczytać. Najbardziej znany znak to nagłe znieruchomienie. Jest to objaw zaskoczenia i zdenerwowania, do którego może dochodzić nerwowe czyszczenie futerka, czyli próba uspokojenia. 

Niskie czołganie się z brzuchem przy podłożu oznacza lęk. Chomik szuka kryjówki i jeśli ją znajdzie to się schowa. Jest to częsty objaw w nowym nieznanym miejscu.

Szybkie trącanie nosem i obwąchiwanie podłoża oznacza poszukiwanie pożywienia. Ciekawe są też zachowania społeczne. Kroczenie na sztywnych łapach z uniesioną pupą z postawionym ogonkiem oznacza uległość w stosunku do silniejszego osobnika. Tak samo zachowują się chomiki małe w obecności dorosłych.

Stójka na tylnych lapach z nastawionymi uszami z łapkami opuszczonymi do dołu oznacza oznacza wietrzenie i nasłuchiwanie.

Stójka z odsłoniętymi siekaczami i uszami położonymi to już grożenie i nastawienie agresywne. Inna pozycja obronna to leżenie na grzbiecie. Uszka złożone łapki rozwarte i widać podeszwy oraz odsłonięte siekacze. Chomik nieruchomieje, ale lepiej nie brać go wtedy na ręce może ugryźć.

Długa higiena i mycie futerka oznacza spokój i luz tak samo jak ziewanie i przeciąganie.

Skakanie w górę to chęć do zabawy. Jeśli chodzi o wydawane dźwięki to chomiki potrafią warczeć i fukać. To oznaki agresji. Jeśli nie zostawisz mnie w spokoju to cię ugryzę. Towarzyszy temu ostrzenie zębów. 

Kwiczenie to okrzyki bojowe podczas walki. Pisk i skrzek to ból strach i lęk. Jeśli słyszymy w nocy takie dźwięki w klatce to należy takie chomiki izolować w osobnych klatkach. Oznacza to, że się nie lubią, co zdarza się i w gatunkach karłowatych bardziej tolerancyjnych. Więcej na portalu zoologicznym.

Piotr

Świnka Morska (Agouti)

Nazwa augoti oznacza umaszczenie czyli kolor futerka świnki morskiej. Wyodrębniono w ten sposób parę umaszczeń i wyodrębniono rasy. Umaszczenia wzorowane są też na dzikożyjących gryzoniach. Augoti ma takie same umaszczenie jak pierwotne dziko żyjące świnki.

 

Autor Kroton Wikimedia Commons

Kolory zależą od dominującego genu odpowiedzialnego za barwy. Zwykle są to szare, złote, kremowe, buff i cynamonowe. Końcówka włosa jest szaro-czarna i jest to typowe w tym gatunku. Ma to nawet swoje określenie tricking. Blisko przy cebulce kolor jest kremowy lub brązowy przechodzący w czarny. Agouti może być kolorem podstawowym lub z domieszką innych kolorów jak biel i czerwień. Ticking powinien być widoczny jak najbliżej linii powiek. Na brzuchu widać pas brzuszny kontrastujący z kolorem reszty futra. Oczywiście określony jest dokładny wzorzec rasy który określa dopuszczalny wygląd świnki. Na przykład zloty agouti ma barwę podstawową czerń z niebieskim połyskiem. Barwa spodnia i brzucha powinna być czerwona. Oczy koloru ciemny brąz, uszy czarne, podeszwy stóp i pazurki czarne. 

Jednokolorowa odmiana nazywana i określana jako monokolor występuje we wszystkich rasach i odmianach kolorystycznych i nadaje się do większości umaszczeń i łączenia w pary z wyjątkiem białych. Świnki albinosy charakteryzują się jednolitą białą barwą umaszczenia. Zdarzają się we wszystkich odmianach. W pewnym sensie jest to wrodzona wada genetyczna. Świnka pozbawiona jest pigmentu barwników skórnych. W takim wypadku może być tylko koloru białego.

Zwierzęta te mają czerwone oczy, w ich skórze nie ma pigmentu. Cechuje je też duża wrażliwość. Szczególnie narażone na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych są ich oczy. Krótkowłose świnki albinosy są najczęściej wykorzystywane do badań w laboratoriach. Świnka albinos ma czerwone oczy. W wyniku wady genetycznej krócej żyje niż zdrowe świnki. Zwierzęta te mają czerwone oczy. Cechuje je też duża wrażliwość jak na przykład na słońce. Szczególnie narażone na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych są ich oczy. Krótkowłose świnki albinosy są wykorzystywane do badań w laboratoriach.

Niestety wykorzystuje się tą nadwrażliwość do badań, co jeszcze bardziej pogrąża to biedne zwierzątko urodzone nie ze swojej winy z wadą genetyczną. W obecnym etapie rozwoju techniki i moralności badania tego typu nie przynoszą nam chluby jako gatunkowi dominującemu w przyrodzie. Wszystko tłumaczy się rozwojem nauki i dobrem jednego gatunku człowieka. Z jednej strony gryzonie jak i inne zwierzęta są w naszych domach kochane i rozpieszczane a z drugiej strony źle traktowane w laboratoriach.

Na szczęście coraz częściej zauważamy jak sympatyczne są gryzonie i ile radości potrafią dać człowiekowi. Choćby z tego powodu zasługują na godne traktowanie. Więcej na portalu zoologicznym.

Piotr

Czy wolno budzić chomika?

Zwyczajem chomika jest przesypianie niemal całego dnia. Wieczorem ożywiają się i mają ochotę na zabawę. Są wówczas głodne. Jedzą i magazynują pożywienie w torbach policzkowych oraz dokonują niezbędnej higieny. Największa aktywność chomika zawsze jest w nocy, kiedy śpimy. 

 

 Rlicul - Own work

Dzieci często nie wiedzą o obyczaju chomika i budzą go w ciągu dnia. Czasem zwierzątko wstanie niechętnie, później ospałe i rozdrażnione. Jeśli taka sytuacja będzie się powtarzała futerko chomiczka nie będzie już lśniące, lecz zmatowieje a oczka będą smutne. Nie wolno podczas dziennego snu przeszkadzać. Taka jest natura tego zwierzątka.

W domu powinno być miejsce, gdzie będzie mógł spokojnie spać w dzień a w nocy biegać, rozrabiać i hałasować nie przeszkadzając domownikom. Jest to bardzo ważne, ponieważ chomik budzony po prostu zdechnie i trzeba o tym pamiętać.

Decydując się na posiadanie chomika poinformujmy o tym dziecko, żeby nie było rozczarowane, kiedy po powrocie z przedszkola, czy szkoły zastanie pupila śpiącego w najlepsze. W zasadzie chomika można podarować dziecku w wieku około 10 lat.

Rozważając zakup trzeba mieć na uwadze, że odpowiednio duża klatka kosztuje sporo. Pedantom może przeszkadzać bałaganienie chomika. Trzeba go będzie wypuszczać z klatki, regularnie i bezpiecznie. Chomik żyje tylko 2 do 3 lat. Bądźmy, więc świadomi tego, że będzie z nami krótko.

Nie jest to zwierzątko do przytulania i głaskania a raczej do obserwowania. Nie można z nimi nawiązywać takiego kontaktu jak z innymi zwierzętami domowymi. Są zabawne, ładne i z pewnością dają się lubić. Chomik jest samotnikiem i nie ma potrzeby kupować mu kogoś do pary. Chomika można brać na ręce, ale najpierw musi się oswoić z naszym zapachem. Chwyt musi być pewny i nie za mocny. Chomik potrafi dotkliwie ugryźć, dlatego nie trzymajmy go w powietrzu. ale nad czymś miękkim. 

Odruchem naturalnym człowieka jest w takiej sytuacji upuszczenie chomika i zwykle w takich okolicznościach dochodzi do upadku z wysokości, co kończy się śmiercią chomika. Chomik wesoły i wypoczęty nigdy nie ugryzie opiekuna. Gryzienie jest ostateczna obroną gryzonia, który już nic nie może zrobić a został źle potraktowany lub musi ścierpieć bardzo niewygodna pozycje w naszej dłoni albo za mocno go ściskamy.

Opiekunowie, którzy zapoznają się ze zwierzęciem musza wiedzieć, że chomika nie nauczy się czystości. Długa podróż i zmiana otoczenia są dla niego stresem i lepiej podczas urlopu poprosić kogoś o zaopiekowanie się stworzonkiem. Wystarczy, że co wieczór zajrzy osoba, która poświęci mu godzinkę. Chomika nie wolno wynosić na taras, balkon czy trawnik. Po kilku minutach ucieknie, zrobi sobie gdzieś kryjówkę, kopiąc norkę w ziemi.

W domu zazwyczaj wraca sam do klatki. Jeśli zdarzy się, ze nie chce powrócić nie łapmy go na siłę. Często traci zaufanie do opiekuna i wystrasza się. Dobrą metodą jest usłanie dróżki prowadzącej do klatki ze smakołyków.

Przed wypuszczeniem chomika z klatki trzeba usunąć wszystkie zagrożenia. Drzwi i okna powinny być zamknięte, urządzenia elektryczne powyłączane – wyciągniete wtyczki z gniazdek i zabezpieczone kable.

Opiekunowie powinni zapoznać się z roślinami, które są niebezpieczne dla zwierzęcia i ustawić je odpowiednio wysoko. Zanim zdecydujemy się przyjąć do naszego domu chomiczka zdobądźmy jak największą wiedzę na jego temat. Więcej na portalu zoologicznym e-petshop.

Piotr

Przydatne informacje o chomikach

Aby polubić chomika trzeba go poznać. Dziecko, które chce mieć chomika powinno mieć najmniej 10 lat i być odpowiedzialne. Gryzoń to nie zabawka i nie należy działać pod wpływem spontanicznego impulsu. Wystawy sklepów zoologicznych pełne są ciekawych i miłych zwierzątek, które umilą nam życie, jeżeli zdobędziemy dostateczną wiedzę na ich temat i będziemy postępować zgodnie z zaleceniami.

 Autor Keith Pomakis Wikimedia Commons

Kolejność powinna być taka, że jeśli nasze dziecko koniecznie chce mieć chomika to musi mieć wiedzę potrzebną, aby się nim mogło zaopiekować w przeciwnym razie po pierwszym nieudanym zapoznaniu dochodzi do rozczarowania. Chomik obudzony rano, kiedy śpi, bo jego aktywność zaczyna się dopiero od godziny 17.00 w dodatku źle złapany nieporadnie z pewnością okaże niezadowolenie i dotkliwie nas ugryzie aż do krwi. Po takim incydencie rodzice nie mają, co zrobić z chomikiem, którego dziecko już nie chce. 

W gorszym scenariuszu chomik będzie często budzony i zmuszany do zabawy zamiast spać traci siły i zaczyna się zataczać a po paru dniach zdycha. Chomikowi trzeba dać się wyspać i dopiero jak pozałatwia swoje sprawy. Czyli obudzi się sam i wyjdzie z domku lub norki, zje napije się wody, umyje futerko to wtedy sam będzie się chciał pobawić i wtedy możemy dać mu jakiś smakołyk i wziąć na ręce i pozwolić, aby wybiegał się po pokoju gdzie nie jest ciasno i można łatwo go złapać.

Chomik rozpoznaje rodzinę po zapachu i nas także, dlatego bezpieczniej jest po naszej dłuższej nieobecności rozetrzeć między palcami trochę ściółki z klatki. Nie wolno zapominać o tym, że chomik to nie pies i nadal przejawia zachowanie dzikiego stworzenia. Chomik to przed wszystkim zwierzątko do obserwacji. Można im budować wspaniałe norki, tunele, zabawki. Wiele gotowych zabawek można kupić w sklepie zoologicznym. Szczególnie fajne są małe karłowate odmiany chomika niezwykle zwinne. Niektóre rasy karłowate dobrze tolerują współlokatorów i jest znacznie ciekawiej niż trzymanie jednego humorzastego samotnika.

Aby trzymać zwierzątko w domu musimy posiadać wiedzę i umiejętności w innym wypadku popadamy w konflikt z prawem dla zwierząt a jego nowy dom staje się obozem zagłady lub areną gladiatorów gdzie dwa osobniki np. chomiki syryjskie o umaszczeniu dzikim walczą ze sobą aż do śmierci jednego, który umiera z wycieńczenia i prześladowań. Nawet, jeśli trzymamy osobniki z jednego miotu to i tak może dochodzić do zatargów. Gryzoń dominujący ciągle wypędza słabszego z domku i odgania od jedzenia. Izolacja jest jedynym rozwiązaniem. Chomiki żyjące w stresie są podatne na choroby i długo nie żyją.

Zdrowe i pełne wigoru chomiki dają nam wiele radości. Jeśli poznamy ich potrzeby i zwyczaje to nie będziemy mieć żadnych problemów z ich opieką. Pamiętajmy o zachowaniu czystości w klatkach i troskliwej opiece, która nie wymaga, aż tak dużo czasu jak w przypadku posiadania psa lub kota. Więcej na portalu zoologicznym.

Piotr